در آیه "الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَکیمٍ خَبیرٍ" (هود: 1)، کلمه "فُصِّلَتْ" به معنای تفصیل، تشریح و تبیین است. این واژه اشاره به ویژگی مهمی از قرآن کریم دارد که آیات آن پس از استحکام، به طور دقیق و روشن تشریح و تبیین شدهاند
منظور از تفصیل و تشریح قرآن را میتوان در ده مورد زیر بیان کرد:
تبیین احکام: قرآن احکام شرعی را به تفصیل بیان میکند، شامل حلال و حرام، دستورات و نواهی
ذکر وعدهها و هشدارها: آیات قرآن به طور مفصل وعدههای الهی و هشدارها را شرح میدهد
بیان داستانها و روایات: قرآن حاوی داستانهای پیامبران و اقوام گذشته است که به تفصیل بیان شدهاند
تشریح مفاهیم اعتقادی: اصول عقاید اسلامی مانند توحید، نبوت و معاد در قرآن به تفصیل آمده است.
جداسازی سورهها: تفصیل قرآن به معنای جدا کردن سورهها از یکدیگر با "بسم الله" نیز تفسیر شده است
توضیح پدیدههای طبیعی: قرآن به تفصیل درباره پدیدههای طبیعی مانند شب و روز، خورشید و ماه سخن میگوید
بیان مسائل مورد نیاز بشر: قرآن تمام مسائل مهم دینی و دنیوی مورد نیاز انسان را به تفصیل بیان کرده است
تشریح مراحل خلقت: قرآن به تفصیل درباره مراحل خلقت و آفرینش سخن میگوید
ارائه راهنماییهای اخلاقی: قرآن اصول و ارزشهای اخلاقی را به طور مفصل شرح میدهد.
تبیین سنتهای الهی: قرآن قوانین و سنتهای حاکم بر جهان و جوامع انسانی را به تفصیل توضیح میدهد.
این تفصیل و تشریح در قرآن از جانب خداوند حکیم و آگاه صورت گرفته است، که به تمام جوانب زندگی بشر و نیازهای او آگاه است این ویژگی قرآن باعث میشود که مفاهیم و تعالیم آن برای مخاطبان قابل فهم و قابل اجرا باشد.